kwietnia 16, 2021

Jodi Picoult - Deszczowa noc | Miłość chyba wygasła


Od pierwszej przeczytanej książki zostałam ogromną fanką twórczości Picoult, ale ostatnio coś nam nie pyka - albo to ja wyrosłam z jej historii, albo jej historie nie spełniają moich oczekiwań  druga historia w tym roku, które po prostu mnie nie porwała. 

JODI PICOULT - Pierwszą powieść ukończyła, gdy była w ciąży z pierwszym dzieckiem. "Dowiedziałam się, że moja powieść zostanie opublikowana tuż przed narodzinami mojego syna. Miałam wtedy dość wyidealizowaną wizję życia po jego narodzinach. Widziałam, jak będzie siedział u moich stóp, gaworzył, a ja będę pisać kolejną powieść. Nie muszę dodawać, że nie do końca mi się to udało". Próba pogodzenia życia zawodowego z byciem pełnoetatową matką zaowocowała jednak powstaniem kolejnej powieści. Przez kilka kolejnych lat wydawała na świat - na zmianę - dziecko i nową powieść. Teraz - z trójką dzieci - przyznaje, że będąc sławną pisarką, tak naprawdę jest po prostu matką. "Trochę czasu zajęło mi znalezienie równowagi - mówi. - Ale jestem lepszą matką, bo piszę... I lepszą pisarką, bo jako matka wiem, jak daleko jesteśmy w stanie się posunąć dla ludzi, których kochamy". Jodi Picoult mieszka z rodziną w Hanoverze, w New Hampshire.

Życiem Camerona MacDonalda rządzi poczucie obowiązku. Jest szefem policji w małym miasteczku w stanie Massachusetts, zamieszkanym od pokoleń przez członków jednego szkockiego klanu, z którymi wiążą go więzy krwi i honoru. Jednak gdy jego kuzyn, Jamie, zjawia się przed komisariatem z ciałem żony i wyznaje, że własnoręcznie ją zabił, Cam aresztuje go bez chwili wahania, nie bacząc na łączące ich pokrewieństwo. Dla Allie, żony Cama i miejscowej florystki, sytuacja nie jest tak jednoznaczna. Chociaż jest oddana mężowi nad życie, tym razem występuje przeciwko niemu i bierze stronę Jamiego, uwiedziona wizją mężczyzny, który tak bardzo kocha kobietę, że nie jest w stanie odmówić żadnej jej prośbie… nawet tej, by pozbawił ją życia.

Tym razem Jodi zadaje nam bardzo ważne pytanie - jak daleko jesteś w stanie posunąć się w miłości, jak silne jest twoje przywiązanie i jak wiele siebie możesz oddać. Porusza tematy eutanazji, zdrady i.. no właśnie, chyba skupia się na zbyt dużej ilości wątków. Śledzimy lody klanu MacDonaldów - Jamiego i Maggie oraz Allie i Camerona. I o ile losy Jamiego są tą bardziej interesującą częścią historii, o tyle część dotyczącą Camerona uważam za trochę zbędną. Rozumiem jej znaczenie w kontekście historii o miłości, ale moim zdaniem nie na tym miała skupiać się książka. 

Rozbicie na tak różne rodzaje miłości i przywiązania, podzielenie jej na historię o eutanazji i historię o zdradzie wprowadza tak naprawdę chaos i nie pozwala maksymalnie skupić się na konkretnych odczuciach i w rezultacie nie wywołuje żadnych emocji. nie wrosłam w w tą opowieść, nie zawładnęła mną, a nawet stało się całkiem odwrotnie - nie wywołała ona większych emocji i czasem naprawdę miałam jej dosyć, a czasem była bardzo nużąca. Kończyłam ją trochę z takim bólem dupy, bo po prostu chciałam ją skończyć i musiałam się do tego mocni przymusić.

Bohaterowie są trochę tacy nijacy, zwłaszcza Cameron i Allie - zwyczajna, niczym nie wyróżniająca się para, o której za kilka dni kompletnie zapomnę. Tak, jak o tym myślę, nie umiem powiedzieć, czy akcja zajęła wszystkie strony - a skoro musze się nad tym zastanawiać, to zdecydowanie nie i spory kawałek historii można by spokojnie usunąć bez szkody dla całości.

Jest mi przykro, bo z Jodi wiąże zawsze ogromne nadzieje i spodziewam się wiele, ale ostatnio to po prostu nie wychodzi.

Tytuł: Deszczowa noc
Tytuł oryginału: Mercy
Autor: Jodi Picoult
Stron: 536
Format: mobi
Wydawnictwo: Prószyński i s-ka

2 komentarze:

  1. Nie bardzo zainteresowała mnie ta książka. Swoją drogą widzę, że tłumacz totalnie popłynął przy tłumaczeniu tytułu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niestety nie pierwszy i nie ostatni raz :). Ale mam wrażenie, że przy tych nowszych książkach tytuły są bardziej adekwatne.

      Usuń

Zostawiając komentarz uzdrawiasz jedną magiczną istotę. Zostaw po sobie ślad!

Copyright © Kasikowykurz , Blogger