Jeszcze do niedawna twardo zapierałam się, że nie robię rereadów i szkoda mi było czasu na wracanie do starych książek, skoro tyle nowych historii czeka na poznanie. Wampiraci to jedna z tych serii, których nigdy nie udało mi się skończyć, a nie chciałam zaczynać od piątego tomu, dlatego postanowiłam przeczytać całość od nowa, tym razem z zamiarem skończenia jej! I szczerze to była jedna z najlepszych decyzji, jakie mogłam podjąć.
Jestem kompletnie, niezaprzeczalnie i szaleńczo zakochana w tej serii, a przez to nie umiem być obiektywna w tej kwestii i mimo, że do niektórych tomów jest to już moje trzecie podejście, wciąż nie znalazłam elementu, który by mi się nie podobał. Do tego zdecydowanie nie jest to książka, którą mogę czytać publicznie, bo sprawia mi za dużo radochy i w tym miejscu pragnę serdecznie pozdrowić pracowników bank Millenium, którzy na pewno widzieli moją minę ;).
Przed Connorem i Grace prawdopodobnie najważniejsza próba, bo w tym tomie wychodzi na jak cała prawda i w końcu poznajemy ich historię, ich przeszłość i powiązania ze światem Wampiratów. W końcu wszystkie puzzle wskakują na swoje miejsce, a my wreszcie mamy pogląd na całą sytuacje i możemy o wiele lepiej zrozumieć wydarzenia, które zdarzyły się do tej pory, a także w końcu wiemy, dlaczego Wampiraci tak dziwnie zachowywali się w obecności Grace.
To niezwykle ważny tom, choć dla niektórych może być powolny albo nudny, ale ja osobiście czekałam na to! Faktycznie pierwsza połowa książki ma powolne tempo, ale jest to zabieg celowy, bo powoli dowiadujemy się nowych faktów, historia jest odpowiadana przez osobę słabą, która nie ma dużo życia przed sobą i tempo zostało idealnie dopasowane. Daje nam to też czas na zaczerpnięcie oddechu i przygotowanie się na cios i szok, które otrzymujemy, a także na przetrwonienie emocji, które targają bliźniętami.
Nie zapominajmy też o nowych Wampiratkach, Czarnych Sercach, które namieszały w fabule! jeśli do tej pory myśleliście, że Sidorio był tym złym, to koniecznie musicie poznać Lady Lolę Lockwood, bo to dopiero jest szatańska babka! A jej wątek jest po prostu świetny i balansuje powolne tempo pierwszej części, bo przez drugą mkniemy, a kolejne wydarzenia są tylko lepsze!
No i Lorcan. ❤️
Ale mi robisz ochotę, żeby przeczytać te książki. Bardzo dawno temu zaczęłam serię i nigdy jej nie skończyłam.
OdpowiedzUsuńJa tak samo, dlatego teraz powoli ją kończę <3
Usuń