Tui T. Sutherland - Smocze proroctwo | To jest książka dla dzieci?!

Siedem smoczych plemion walczy ze sobą od wielu pokoleń, tocząc wojnę o utracony starodawny skarb. Tajny ruch zwany Szponami Pokoju poprzysiągł położyć kres walkom za pomocą proroctwa – przepowiedni, która wymaga ogromnej ofiary. Zebrano pięć smocząt, aby wypełniły proroctwo. Dla zakończenia straszliwej wojny zostały zwerbowane wbrew swojej woli i wychowane w ukrytej jaskini.

Tui T. Sutherland jest autorką książek dla dzieci. Pisuje również jako Heather Williams i Tamara Summers oraz jako jedna z czterech autorek tworzących pod zbiorowym pseudonimem Erin Hunter. Mieszkała w Paragwaju, Stanach Zjednoczonych i na Dominikanie; obecnie z mężem i psem Sunshine mieszka w Bostonie.  

Przyznam szczerze, że napaliłam się na tą książkę strasznie, jak tylko ją zobaczyłam i nie wiem, co tu zadziałało - piękne okładki ze smokami, smoki same w sobie, tematyka smocza? No dobra, kłamię, mam chyzia na punkcie smoków i gdy zobaczę książkę z nimi, to muszę ją mieć :D A i lubię sobie od czasu do czasu przeczytać książkę dla dzieci, jeśli jest sensowna i o fajnej tematyce. 

Smocze proroctwo już niemal na samym początku rozłożyło mnie na łopatki, kazało przecierać oczy ze zdumienia i chyba z trzy razy sprawdzałam, czy to na pewno jest książka dla dzieci! A im dalej w las tym ciemniej. Powiem szczerze, że ostatnio się tak zdziwiłam czytając Dziewczynkę, która wypiła księżyc, a tutaj dodatkowo nie mogłam się odpędzić od myśli, że gdybym miała dzieci i czytałyby takie książki, to bym się nie zdziwiła, jakby w nocy miały koszmary! 

Już niemal na początku książki (pierwsze rozdziały) krew się leje strumieniami, mamy do czynienia z niesamowitym okrucieństwem pomiędzy smokami, a fabuła bardziej przypomina książki pokroju Gry o Tron. Wiecie, mi to nie przeszkadza, bo zacieram rączki na takich momentach, ale jakby nie patrzeć mówimy tu o książce skierowanym do młodszego czytelnika i jakby nie patrzeć jest to co najmniej niestosowne, skoro ja, prawie trzydziestoletnia baba, przecieram oczy ze zdumienia!

Niestety prawdopodobnie nie uda mi się wrzucić tu cytatów, którymi bardzo chciałam się z wami podzielić, gdyż była to pierwsza moja książka przeczytana w Legimi i zwyczajnie nie wiem, jak się do nich dostać, także pozdrawiam (na IOS i na Windows brak dostępu :D).

"Wyskrobek znowu wrzasnął a ona pochyliła się i odgryzła mu głowę.

- Fuj - powiedziała, natychmiast ją wypluwając.

Głowa potoczyła się po trawie, ciało padło, krew polała się z szyi".

Niemiecka okładka jest piękna <3

Generalnie fabularnie książka podobała mi się bardzo, czyta się ją szybko, a przygody Smocząt Przeznaczenia przyciągają i wciągają. Czy była zaskakująca? Momentami tak, ale nie skupiam się nigdy na przewidywaniu fabuły, bo nie sprawia mi to radości. Zdecydowanie polubiłam chyba wszystkie smoczęta, niektóre trochę później, a opinia o niektórych zmieniła się w trakcie czytania. Tui bardzo zgrabnie prowadzi nas przez kolejne momenty i bardzo podoba mi się kreacja smoków - każdy z nich jest indywidualną postacią, ma swój charakter i żaden z nich nie jest stworzony na podobieństwo innego. Mają w sobie ukryte dno, potrafią się zmieniać i bardzo mi się to podoba, bo dzięki temu są bardziej wiarygodne i łatwiej odnaleźć w niuch cząstkę siebie. 

Tui stworzyła ciekawą powieść, może trochę sztampową, bo motywy już się gdzieś pojawiają, ale nie odczułam, że już to gdzieś czytałam - wręcz przeciwnie, dało się odczuć powiew świeżości, a czas spędzony przy książce nie uważam za stracony. Szkoda tylko, że mimo bycia książką dla dzieci ciężko mi ja dziecku polecić...

Tytuł: Smocze proroctwo

Tytuł oryginału: The dragon prophecy

Autor: Tui T. Sutherland

Seria: Skrzydła Ognia (tom 1)

Stron: 304

Format: mobi (legimi)

Wydawnictwo: Mag