Blanka Lipińska - Ten dzień | Ja pierdole...

Po pierwszy tom wytworu Blanki sięgnęłam z czystej ciekawości - chciałam zobaczyć, o co ludziom chodzi z tą książką i na co tak narzekają. Okazało się, że nie jest aż tak tragiczna i nawet się wciągnęłam, pochłaniając ją w dwa czy trzy popołudnia. Ale drugi tom? No tu już tak różowo niestety nie było. O ile w pierwszej jeszcze była fabuła i miało to ręce i nogi, to w drugiej męczyłam się niemiłosiernie, kręciłam oczami i niecierpliwie czekałam na zakończenie książki. I naprawdę zastanawiam się, czy sięgać po trzeci tom, ale z drugiej strony chcę zakończyć tą historię i dowiedzieć się, co dzieje się dalej.

Blanka Lipińska jest córką Grzegorza i Małgorzaty. Pochodzi z Puław. Ma starszego o rok brata Jakuba. Jest absolwentką VI LO ZS nr 3 w Puławach. Po maturze ukończyła studium kosmetyczne. Pracowała jako terapeutka-hipnotyzerka i menedżerka klubów nocnych w Sopocie, a od 2012 również jako promotorka federacji KSW Ring Girls. W 2018 nakładem wydawnictwa Edipresse Polska wydała swoją pierwszą powieść 365 dni, nad którą pracę zakończyła w 2014. Powieść wkrótce stała się bestsellerem, sprzedając się w nakładzie ponad 500 tys. egzemplarzy. Kolejne części powieści Ten dzień (2018) i Kolejne 365 dni (2019) również dotarły do czołówki najbardziej poczytnych książek w Polsce.

Sycylijskie życie Laury Biel zaczyna przypominać bajkę. Jest huczne wesele, mąż, który zrobi i odda dla niej wszystko, ciąża, prezenty i niewyobrażalny wprost luksus: służba, samochody, nadmorskie rezydencje. I wszystko byłoby idealnie, gdyby nie to, że wokół kręcą się sami gangsterzy, w powietrzu wisi nieokreślona zbrodnia, ktoś stale próbuje ją porwać i zabić, a Olo, najlepsza przyjaciółka, ślepo podąża w jej ślady. Bycie żoną najniebezpieczniejszego mężczyzny na Sycylii ma swoje konsekwencje i Laura boleśnie się o tym przekona…

Trzeci tom przede wszystkim niesamowicie zmęczył mnie psychicznie. Naprawdę, już dawno nie czułam się tak bardzo zmęczona po jakiejś książce i nie przypominam sobie, żeby w ogóle jakakolwiek książka była dla mnie aż tak męcząca. Wydaje się, że środkowy tom ma w sobie wszystko co najgorsze.  Zwiększoną do maximum dawkę absurdu, nie tylko w kwestii postaci, ich zachowania, ale i całej tej otoczki. O ile wcześniej niezbyt przepadałam za Laurą i Olgą, to w tym tomie w ogóle ich nie lubię. Zwłaszcza Olgi. Obie postacie są koszmarnie poprowadzone i absolutnie nic sobą nie reprezentują. Wkurza mnie tez strasznie to porównywanie do Greya. Moi drodzy! Anastasia to przynajmniej miała charakter i chociaż być seks, to była i całkiem porządna fabuła! Ta dziewczyna miała swoją pasje i swój rozum. A te dwie? Matko boska, tylko modne ciuchy (ileż można słuchać, jakiej marki ona gacie zakłada? Po do mi informacja, cz to Gucci czy inne cudo? Zmieni to coś), wszytko najdroższe, najlepsze, a dupy daje na lewo i na prawo. Ni przepraszam, ale tak pustej bohaterki to ja już dawno nie widziałam w żadnej książce. Nie jestem w stanie znaleźć innych określeń, jak puszczalska, pusta lala i nie przychodzą mi do głowy żadne cechy charakteru odnośnie obu pań. Nie mają żadnych zainteresowań, żadnej głębi, niczego.

Na ten tom proponuję coś mocniejszego, bo ilość przekleństw na stronę jest zatrważająca i jest to za dużo nawet dla mnie, gdzie na wiele rzeczy zwyczajnie nie zwracam uwagi. Jest to obraźliwe i męczące. Ilość seksu i opisów uniesień Massima i Laury przedstawi się w podobnym świetle i gdybym mogła, chętnie bym tą książkę spaliła, choć jestem przeciwna krzywdzeniu książek.

Nie przedłużając, bo jestem w stanie jeszcze wiele pomyj tu wylać, jest to książka wyłącznie dla masochistów. Moja niezdrowa ciekawość sprawi, że ja tą serię skończę, ale muszę psychicznie odpocząć... dłuższy czas.

Tytuł: Ten dzień

Tytuł oryginału: Ten dzień

Autor: Blanka Lipińska

Seria: 365 dni (tom 2)

Stron: 520 stron

Format: mobi

Wydawnictwo: Edipresse