Tak, jakby sobie pomyśleć... Głowa jest niczym stary, od dawna nieużywany strych... Albo też cały czas używany. Niby jest czysto, wszystko jest poukładane, ale jednak gdzieś w kącie można dostrzec kłębki kurzu, na suficie można dojrzeć nie startą pajęczynę. A gdy znajdziemy za starym fotelem jeszcze starszą skrzynię, nagle się okazuje, że jest ona wypełniona, cóż... cząsteczkami nas.
Starymi zabawkami, dawno nienoszonymi ubraniami, znajda się stare buty, pierwszy aparat, parę zdjęć, albumów, szkolnych prac... A na samym dnie, zupełnie zapomniane najwspanialsze pomysły, jakie kiedykolwiek wpadły nam do głowy. Wydaje się, że już od wieków były zapomniane, że zniknęły, ale nie.
Wystarczy otworzyć tę skrzynię, poszperać, trafić na jedną rzecz, która nasunie jedno skojarzenie, które zaprowadzi nas do następnego i nagle jesteś! Odkrywasz to, o czym już zapomniałeś, to, o czym myślisz, że przepadło, ale to w ciąż tam jest. Każdy pomysł, każda myśl, każde marzenie. Wracają niezapisane historie, wymyśleni przyjaciele, te wszystkie wspaniałe miejsca, w których byliśmy.
To, co było kurzem, okazuje się skarbem.
Tam, gdzie była pajęczyna, jest inny świat.
A my sami?
Cóż, znów jesteśmy sobą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostawiając komentarz uzdrawiasz jedną magiczną istotę. Zostaw po sobie ślad!