Zoo. Sezon 2 (2016)

Jeśli myśleliście, że w pierwszym sezonie Zoo akcja się zagmatwała, to zdecydowanie nie widzieliście drugiego! Boże, co tam się działo! Fajne jest to, że drugi sezon zaczyna się w momencie zakończenia pierwszego i akcja gładko idzie na przód, co nie zostawia nam jakiś niedokończonych wątków i nie zaczyna się też nowymi.

Po kończącej pierwszy sezon katastrofie lotniczej wydaje się, że wszystko poszło w diabły - Mitch zapija się w barze, Jackson zaczyna przypominać swojego ojca i nagrywa swoje przemyślenia i ostatnie próby wynalezienia leku oraz sposobu jego dystrybucji, Abraham robi za prywatną ochronę i tylko Chloe wydaje się być świadoma zagrożenia i za wszelką cenę próbuje znaleźć nowy lek. Jamie uznana za zmarłą w trakcie katastrofy odnajduje się w Nowym Brunshwicku, ranna i uwięziona w domu z jakimś szaleńcem, który nie pozwala jej wyjść. Szybko okazuje się, że przez ten cały czas dbał o nią i jej bronił, a próba zamknięcia jest próbą ochrony przed dzikimi kanadyjskimi zwierzętami, wałęsającymi się niedaleko domu. 

Gdy reszta grupy dowiaduje się o tym, że Jamie żyje, szybko wracają na stare tory, a wieść, że ostatni niezarażony lampart jest z nią, dodaje im niemalże skrzydeł. Próba odnalezienie i uratowania Jamie, stworzenia leku, a później uratowanie jej z Kanady (nie zdradzę, czemu została), to główne wątki pierwszych odcinków. W późniejszym czasie jednak okazuje się, że było za późno i to, co zadziałało w Meksyku, tutaj już nie działa, gdyż zwierzęta zmutowały bardziej i dotychczas działający lek już nie wystarcza. 

W tym czasie dochodzi do różnych wydarzeń, w wyniku których giną wysoko postawieni ludzie, pomagający w sprawie. Nasza grupa odkrywa nowe fakty na temat mutacji i odkrywa mutację fazy drugiej. W tym celu wyruszają na poszukiwanie zmutowanych zwierząt, by pobrać od nich próbkę albo przywieźć całe zwierzę do laboratorium i opracować nowy lek. W tym samym czasie główny antagonista drugiego sezonu, porucznik Davies, próbuje uskutecznić program, który wymyślili - program Noe. Jeśli myślicie, że chciał uratować po parze zwierząt, jak zrobił ten biblijny, to wyprowadzę Was z błędu - Program Noe to śmiercionośny gaz, który ma wymordować wszystkie żyjące na świecie zwierzęta, a wraz z nimi 2 miliardy ludzi. Następnie, korzystając z bazy DNA, odtworzyć każdy istniejący gatunek. Nasza drużyna walczy z tym programem, na każdym kroku udowadniając, że są coraz bliżej stworzenia leku (a z czego go próbują stworzyć, to już w ogóle zasługuje na brawa za kreatywność!)

Muszę przyznać, że w tym sezonie byłam pod wrażeniem głównie postaci Jacksona i tego, co się z nim dzieje. Okazuje się, że ugryzienie przez psa, chyba jeszcze w pierwszym odcinku, ma zaskakujące skutki i aktywuje gen-widmo. W wyniku czego Jackson zaczyna... mutować w drapieżnika idealnego. To, w jaki sposób jest to przedstawione, w jaki sposób on gra to szaleństwo - byłam kupiona i serio zaczęłam się martwić o powodzenie całej ekspedycji. Z doświadczenia wiem jednak, że rzadko kiedy uśmiercają głównych bohaterów... 

Zastanawia mnie za to, w jaki sposób zwierzęta mutują, choć to zostało jako tako przedstawione, ale zabrakło mi informacji, skąd się wzięła ta cała faza druga - jak, dlaczego? Pod koniec trochę zgubiłam wątek i kilka rzeczy wydało mi się niejasnych, ale na szczęście końcowe sceny finałowego odcinka mi to wyjaśniły i powiem Wam, że ten ostatni odcinek znowu wprowadza chaos do historii i kończy się ogromnym cliffhangerem, jednocześnie jasno pokazując, kto będzie gwiazdą trzeciej serii. Niestety trzeciego sezonu nie ma na netfliksie :(

Tytuł: Zoo

Tytuł oryginału: Zoo

Sezon: 2

Odcinków: 13

Czas trwania odcinka: 45 min

Na podstawie: James Patterson - "Zoo"
Stacja: CBS