Jestem trochę w szoku, że ta książka tak bardzo mi się podobała. Przed jej przesłuchaniem, jedyne, co o niej wiedziałam, to że ma absolutnie przepiękną okładkę (motyw latarnii morskiej w historii - uwielbiam!) i że chce ją przeczytać. Gdy zobaczyłam audiobook na empik go dosłownie rzuciłam wszystko, żeby ją zacząć. I mogę powiedzieć jedno: to ten typ historii, gdzie jednocześnie chcesz jak najszybciej przerzucać strony, żeby poznać ciąg dalszy i nie chcesz jej kończyć.
Tak naprawdę od dnia w którym ją skończyłam nie opuściła do końca moich myśli i regularnie do mnie wraca, co więcej mam ogromną ochotę, żeby ją po prostu przeczytać jeszcze raz. I prawdopodobnie to zrobię, bo jestem w niej bez pamięci zakochana. Uwielbiam w niej wszystko - drobnostki, jak właśnie ta nieszczęsna latania morska (czy tylko ja nabrałam niezdrowej ochoty na odwiedzenie jakiejś?), atmosferę małego londyńskiego miasteczka, bohaterów, muzykę...
Trochę przypomina mi trylogię Maxton Hall, to chyba ten sam poziom emocjonalny, tu też mamy do czynienia z bohaterami, których poznawanie sprawia najwięcej frajdy. Każde z nich ma do zaoferowania o wiele więcej, niż początkowo sądzimy, ich historie łapią za serce i nie sposób odpędzić się od myśli, że o matko, jak by ich się wszystkich po prosto mocno przytuliło.
Gdyby dziesięć lat temu ktoś mi powiedział, że będę sięgąć po takie piękne książki napisane przez rodzime autorki, głośno bym się zaśmiała, ale dziś jestem przeszczęśliwa, że takie cuda piszą polscy autorzy! Najlepsza wiadomość jednak została na koniec i to jedno zdanie, że to jeszcze nie koniec historii i dostaniemy drugi tom, a mi jedyne, co pozostało wówczas robić to piszczeć z radości.
Czytajcie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostawiając komentarz uzdrawiasz jedną magiczną istotę. Zostaw po sobie ślad!